Dit is een vertaling. Klik hier voor het originele artikel in het Engels.
Komt Europa’s flirt met het internationale leven tot een einde?
Dit weekend meldde bondskanselier Angela Merkel aan de jonge conservatieve leden van haar Christlich Demokratische Union in het Duitse Potsdam, dat Duitsland’s poging om een multiculturele samenleving op te bouwen en naast elkaar te leven” is “mislukt, volkomen mislukt.”
Haar pijnlijke constatering wordt ondersteund door enquêtes waaruit blijkt dat 30 procent van de Duitsers van mening is dat het land wordt overspoeld met buitenlanders. Een evenzo groot aantal is van mening dat buitenlanders komen om van de Duitse welvaart te profiteren.
Merkel dacht aan de Turken die als gastarbeiders kwamen in de jaren ’60 . Er zijn er nu zo’n 2,5 miljoen in Duitsland.
Arabieren en Oost-Europeanen zijn recenter gekomen. Een onderzoek duidt op een moslim-populatie van 5 miljoen.
“Multikulti ist tot,” zegt Horst Seehofer van Merkel’s zusterpartij Christlich-Soziale Union in Beieren. Hij wil geen immigratie van “vreemde culturen” meer. Turken en andere moslims leren de taal niet, assimileren niet en worden geen Duitsers, betoogt hij.
Bewustwording van diepe verschillen met Turkse buren raakte in stroomversnelling toen de Duitsers, terwijl ze uit solidariteit met Amerika rouwden na 9/11, hoorden dat in Turkse delen van Berlijn de overwinning van de Islam gevierd werd met spervuren van vuurpijlen.
Duitsland wordt, net als de rest van Europa, steeds nerveuzer.
Afgelopen zomer publiceerde Thilo Sarrazin, die toen nog in het bestuur van de Bundesbank zat, het boek: “Deutschland schafft sich ab,” waarvan binnen zeven weken 300.000 exemplaren werden verkocht. Sarrazin betoogde dat de moslimpopulatie in Duitsland intellectueel inferieur is en niet in staat is, of niet de behoefte heeft, om de Duitse taal en cultuur te leren, en dat massale immigratie het land vernietigt.
Hoewel hij geen rechts politicus is maar een voornaam lid van de socialistische partij, werd hij gedwongen de Bundesbank te verlaten. De helft van de socialistische partij stond hem terzijde.
Door heel Europa is er een herleving van etnonationalisme die de gelederen van populistische en anti-immigratie partijen voedt, die aan respect en invloed winnen.
Oostenrijkse nationalisten triomfeerden in 2008, toen de FPÖ en BZÖ van Jörg Haider samen 29 procent van de stemmen haalden. De Zwitserse volkspartij van Christoph Blocher, de grootste in Bern, zat achter het succesvolle referendum dat tot doel had om minaretten en het dragen van boerka’s te verbieden door het veranderen van de grondwet.
Hongarije’s Jobbik Partij, die naar mening van de Financial Times, “in Europa’s meest weerzinwekkende aarts-nationalistische traditie kan worden geplaatst en die Joden en de Roma de schuld geeft voor de ontberingen van de Hongaren,” trok dit jaar 17 procent van de stemmen naar zich toe en nam zitting in het parlement met 47 zetels, vanaf nul zetels in 2006.
De Zweedse Democraten hebben onlangs 6 procent van de stemmen gehaald en namen met 20 zetels voor het eerst zitting in het parlement. Daarmee sluiten ze zich aan bij rechts-populistische partijen in Noorwegen en Denemarken.
Geert Wilders, een opkomend Nederlands politicus, werd aangeklaagd wegens haatzaaien doordat hij Islam en Nazisme aan elkaar gelijk stelde. In juni haalde zijn Partij voor de Vrijheid de regerende Christendemocraten in, die de helft van hun parlementszetels verloren. “Meer veiligheid en minder criminaliteit – voor minder immigratie en minder islam – dit is waar Nederland voor kiest,” zei Wilders.
In Frankrijk wijst president Nicolas Sarkozy, met één oog gericht op Jean-Marie Le Pen’s Front National en de andere gericht op de verkiezingen van 2012, kreten van “Nazisme” en “Vichyisme” van zich af terwijl hij zigeunerkampen ontmantelt en zigeuners naar Roemenië deporteert. Milaan volgt de Fransen in deze.
Wat er in Europa gebeurt maakt onderdeel uit van een globale trend. Multiraciale, multi-etnische en multiculturele landen vallen uit elkaar.
Russen bestrijden etnische moslimseparatisten in de Noord-Kaukasus. Zeventig procent van de Amerikanen steunt een wet in Arizona die tot doel heeft om illegale immigranten te identificeren en uit te wijzen. Peking overspoelt het thuisland van de Tibetanen en Oeigoeren met Han-Chinezen. India bestrijdt afscheiding van Kashmir, Nagaland en de Naxalitische provincies.
“Oorlogen tussen naties hebben plaats gemaakt voor oorlogen binnen naties,” zei Barack Obama in zijn Nobel prijs toespraak.
Etnonationalisme verscheurde Michail Gorbatsjov’s Sovjet-Unie en Josip Tito’s Joegoslavië in 22 afzonderlijke landen en trekt nu aan de voegen van alle multi-etnische staten. Globalisme wijkt steeds meer voor etnonationalisme.
Maar het ontwaken van Europa’s establishment vanuit de ondiepe wortels van het multiculturalisme zal waarschijnlijk frusterend en vergeefs blijken te zijn.
Als de huidige vruchtbaarheidsgraad, die onder het niveau is dat nodig is voor vervanging, de komende 40 jaar hetzelfde blijft, zal Duitsland 12 miljoen van haar 82 miljoen mensen verliezen tegen 2050. Haar gemiddelde leeftijd zal stijgen tot 53 en 40 procent van de Duitsers zal ouder zijn dan 60.
Duitsland’s probleem is onoplosbaar. Ze komt Duitsers tekort.
Als haar welvaartsstraat wil overleven en haar industrieën concurrerend willen blijven heeft ze miljoenen nieuwe arbeiders nodig.
Waar moeten die vandaan komen, anders dan uit de Derde Wereld? Want niet één Europese natie, behalve IJsland en Albanië, heeft een geboortegraad, al decennia lang, die niet onder nul bevolkingsgroei ligt.
Het Europa van de babyboomers koos in de jaren ´60 en ´70 voor `La Dolce Vita´ en niet voor de rompslomp van kinderen. Het heeft een gezapig leventje geleefd. Nu komt de rekening. En de rekening is het einde van hun stammen en landen zoals we ze gekend hebben.
Het oude Europa is stervende en de populistische en nationalistische partijen zijn, naar de dichter, aan het razen “against the dying of the light.”
Bron: Buchanan.org